Live Music Archive
Librivox Free Audio
Metropolitan Museum
Cleveland Museum of Art
Internet Arcade
Console Living Room
Books to Borrow
Open Library
TV News
Understanding 9/11Klaudiou Ptolemaiou Harmonikōn biblia 3 = Claudii Ptolemaei Harmonicorum libri tres. Ex codd. mss. undecim nunc primum graece editus. Johannes Wallis SS. Th. D. geometriae professor Savilianus Oxoniae Regiae societatis Londini Sodalis Regiaeque Majestati à sacris ; recensuit edidit versione & notis illustravit & auctarium adjecit.
Bookreader Item Preview
Share or Embed This Item
texts
Klaudiou Ptolemaiou Harmonikōn biblia 3 = Claudii Ptolemaei Harmonicorum libri tres. Ex codd. mss. undecim nunc primum graece editus. Johannes Wallis SS. Th. D. geometriae professor Savilianus Oxoniae Regiae societatis Londini Sodalis Regiaeque Majestati à sacris ; recensuit edidit versione & notis illustravit & auctarium adjecit.
- Publication date
- 1682
- Publisher
- Oxford University Press (Oxford)
- Contributor
- Savage, John (actif 1690-1707). Graveur
- Language
- Greek
- Rights
- Domaine public
[20]-328 p. : ill. ; in-4
Notice Sudoc
Cote du document : 4 V 589 INV 1360 RES
TABLE DES MATIÈRES
Serenissimo Carolo II
Ad lectorem
Præfatio
Index Claudii Ptolemaei harmonicorum liber primus.
Claudii Ptolemaei harmonicorum lib. secundus.
Claudii Ptolemaei harmonicorum liber tertius.
Liber primus
Cap. I - De criteriis in harmonica.
Cap. II - Quis fit scopus harmonici.
Cap. III - Quomodo sonituum acumen & gravitas constituatur.
Cap. IV - De sonis, eorumque differentiis.
Cap. V - De Pythagoreorum traditis circa consonantiarum hypotheses.
Cap. VI - Quod perperam ratiocinati sint, Pythagorei, de consonantiis.
Cap. VII - Quomodo rectius definiantur rationes consonantiarum.
Cap. VIII - Quo pacto consonantiarum rationes indubitato ostendantur, per monochordum canonem.
Cap. IX - Quod perperam Aristoxenei, intervallis, non ipsis sonis, dimetiuntur consonantias.
Cap. X - Quod non recte ponunt dia-tessaron consonantiam, tonorum duorum & semissis.
Cap. XI - Quomodo, velad ipsum sensum, ostendi possit, (ope canonis octachordi) quod minus sit diapason, quam tonorum sex.
Cap. XII - De generum divisione secundum Aristoxenum, & tetrachordorum in singulis.
Cap. XIII - De generum & tetrachordorum, secundum Archytam, divisione.
Cap. XIV - Demonstratio ; quod neutra divisionum barum, retinet id quod est revera concinnum.
Cap. XV - De tali tetrachordorum secundum genus divisione, quæ sit tum rationi tum observatis consentanea.
Cap. XVI - Quot sint genera auribus magis congrua, & quænam ea.
Liber secundus
Cap. I - Quo pacto sensu capiantur consuetorum generum rationes.
Cap. II - De usu canonis secundum instrumentum Helicona dictum.
Cap. III - De eis quæ sunt, in primis consonantiis, speciebus.
Cap. IV - De systemate perfecto ; quodque solum dis-dia-pason tale sit.
Cap. V - Quomodo sonorum appellationes sumuntur, pro earum tum positione, tum potestate.
Cap. VI - Quomodo magnitudo conjuncta, ex dia-pason & dia-tessaron, opinionem obtinuerit perfecti systematis.
Cap. VII - De mutationibus secundum (quosvocant) tonos.
Cap. VIII - Quod ipso dia-pason terminari oporteat tonorum extremos.
Cap. IX - Quod septem duntaxat tonos supponi oporteat ; quot nimirum sunt species ipsius dia-pason.
Cap. X - Quomodo rite sumantur tonorum differentiæ.
Cap. XI - Quod non oportet per hemitonium augere tonos.
Cap. XII - De incommodo monochordi canonis usu.
Cap. XIII - De eis quæ videatur Didymus musicus superaddidisse canoni.
Cap. XIV - Expositio numerorum sectionem ipsius dia-pason facientium, in immutabili tono, & generum singulis.
Cap. XV - Expositio numerorum, qui sectiones exhibent, in septem tonis contingentes, usitatorum generum.
Cap. XVI - De eis quæ lyra & citharacanuntur.
Liber tertius
Cap. I - Quomodo universim, rationum tum usus, tum dijudicatio fiat, in quindecim chordarum canone.
Cap. II - Methodi quibus, per octo duntaxat sonos, institui possit sectio totius dis-dia-pason.
Cap. III - In quo genere ponenda sit harmonica facultas ejusque scientia.
Cap. IV - Quod harmonica potestas, omnibus quidem, perfectiores naturas fortitis, inest : maxime autem conspicitur in animabus humanis, & cœlestibus motibus.
Cap. V - Quomodo congruunt consona, primis animæ differentiis ; cum speciebus suis.
Cap. VI - Comparatio inter concentus genera, eaque quæ primarias virtutes spectant.
Cap. VII - Quomodo concentus mutationes assimilantur animarum mutationibus pro diverso rerum statu.
Cap. VIII - De similitudine perfecti systematis, & zodiaci circuli.
Cap. IX - Quomodo quæ in harmonico concentu sunt unisona & consona, similiter se habent ac illa in zodiaco.
Cap. X - Quod stellarum motui in longitudinem, assimilatur, continuus in sonis motus.
Cap. XI - Quomodo, qui est in altitudinem, stellarum motus, generibus in harmonia, comparatur.
Cap. XII - Quod stellarum motibus in latitudinem, congruunt, quæ sunt secundum tonos mutationes.
Cap. XIII - De analogia quæ est inter tetrachorda, & aspectus ad solem.
Cap. XIV - Secundum quos primos numeros, comparentur, soni stantes perfecti systematis, cum primis in mundo sphæris.
Cap. XV - Quomodo, per numeros, sumantur, suorum cujusque motuum rationes.
Cap. XVI - Quomodo planetarum proprietates, cum eis quæ sunt sonorum, conferantur.
Addenda, & emendanda.
Appendix
De veterum harmonica ad hodiernam comparata.
Notice Sudoc
Cote du document : 4 V 589 INV 1360 RES
TABLE DES MATIÈRES
Serenissimo Carolo II
Ad lectorem
Præfatio
Index Claudii Ptolemaei harmonicorum liber primus.
Claudii Ptolemaei harmonicorum lib. secundus.
Claudii Ptolemaei harmonicorum liber tertius.
Liber primus
Cap. I - De criteriis in harmonica.
Cap. II - Quis fit scopus harmonici.
Cap. III - Quomodo sonituum acumen & gravitas constituatur.
Cap. IV - De sonis, eorumque differentiis.
Cap. V - De Pythagoreorum traditis circa consonantiarum hypotheses.
Cap. VI - Quod perperam ratiocinati sint, Pythagorei, de consonantiis.
Cap. VII - Quomodo rectius definiantur rationes consonantiarum.
Cap. VIII - Quo pacto consonantiarum rationes indubitato ostendantur, per monochordum canonem.
Cap. IX - Quod perperam Aristoxenei, intervallis, non ipsis sonis, dimetiuntur consonantias.
Cap. X - Quod non recte ponunt dia-tessaron consonantiam, tonorum duorum & semissis.
Cap. XI - Quomodo, velad ipsum sensum, ostendi possit, (ope canonis octachordi) quod minus sit diapason, quam tonorum sex.
Cap. XII - De generum divisione secundum Aristoxenum, & tetrachordorum in singulis.
Cap. XIII - De generum & tetrachordorum, secundum Archytam, divisione.
Cap. XIV - Demonstratio ; quod neutra divisionum barum, retinet id quod est revera concinnum.
Cap. XV - De tali tetrachordorum secundum genus divisione, quæ sit tum rationi tum observatis consentanea.
Cap. XVI - Quot sint genera auribus magis congrua, & quænam ea.
Liber secundus
Cap. I - Quo pacto sensu capiantur consuetorum generum rationes.
Cap. II - De usu canonis secundum instrumentum Helicona dictum.
Cap. III - De eis quæ sunt, in primis consonantiis, speciebus.
Cap. IV - De systemate perfecto ; quodque solum dis-dia-pason tale sit.
Cap. V - Quomodo sonorum appellationes sumuntur, pro earum tum positione, tum potestate.
Cap. VI - Quomodo magnitudo conjuncta, ex dia-pason & dia-tessaron, opinionem obtinuerit perfecti systematis.
Cap. VII - De mutationibus secundum (quosvocant) tonos.
Cap. VIII - Quod ipso dia-pason terminari oporteat tonorum extremos.
Cap. IX - Quod septem duntaxat tonos supponi oporteat ; quot nimirum sunt species ipsius dia-pason.
Cap. X - Quomodo rite sumantur tonorum differentiæ.
Cap. XI - Quod non oportet per hemitonium augere tonos.
Cap. XII - De incommodo monochordi canonis usu.
Cap. XIII - De eis quæ videatur Didymus musicus superaddidisse canoni.
Cap. XIV - Expositio numerorum sectionem ipsius dia-pason facientium, in immutabili tono, & generum singulis.
Cap. XV - Expositio numerorum, qui sectiones exhibent, in septem tonis contingentes, usitatorum generum.
Cap. XVI - De eis quæ lyra & citharacanuntur.
Liber tertius
Cap. I - Quomodo universim, rationum tum usus, tum dijudicatio fiat, in quindecim chordarum canone.
Cap. II - Methodi quibus, per octo duntaxat sonos, institui possit sectio totius dis-dia-pason.
Cap. III - In quo genere ponenda sit harmonica facultas ejusque scientia.
Cap. IV - Quod harmonica potestas, omnibus quidem, perfectiores naturas fortitis, inest : maxime autem conspicitur in animabus humanis, & cœlestibus motibus.
Cap. V - Quomodo congruunt consona, primis animæ differentiis ; cum speciebus suis.
Cap. VI - Comparatio inter concentus genera, eaque quæ primarias virtutes spectant.
Cap. VII - Quomodo concentus mutationes assimilantur animarum mutationibus pro diverso rerum statu.
Cap. VIII - De similitudine perfecti systematis, & zodiaci circuli.
Cap. IX - Quomodo quæ in harmonico concentu sunt unisona & consona, similiter se habent ac illa in zodiaco.
Cap. X - Quod stellarum motui in longitudinem, assimilatur, continuus in sonis motus.
Cap. XI - Quomodo, qui est in altitudinem, stellarum motus, generibus in harmonia, comparatur.
Cap. XII - Quod stellarum motibus in latitudinem, congruunt, quæ sunt secundum tonos mutationes.
Cap. XIII - De analogia quæ est inter tetrachorda, & aspectus ad solem.
Cap. XIV - Secundum quos primos numeros, comparentur, soni stantes perfecti systematis, cum primis in mundo sphæris.
Cap. XV - Quomodo, per numeros, sumantur, suorum cujusque motuum rationes.
Cap. XVI - Quomodo planetarum proprietates, cum eis quæ sunt sonorum, conferantur.
Addenda, & emendanda.
Appendix
De veterum harmonica ad hodiernam comparata.
- Addeddate
- 2019-04-27 01:43:49
- Identifier
- BSG_4V589INV1360RES
- Identifier-ark
- ark:/13960/t4wj05r4b
- Ocr
- ABBYY FineReader 11.0 (Extended OCR)
- Pages
- 368
- Ppi
- 600
- Relation
- vignette : https://ia801406.us.archive.org/7/items/BSG_4V589INV1360RES/BSG_4V589INV1360RES_0009_thumb.jpg
- Type
- text
- Year
- 1682
comment
Reviews
There are no reviews yet. Be the first one to
write a review.
2,464 Views
2 Favorites
DOWNLOAD OPTIONS
For users with print-disabilities
Uploaded by Bibliothèque Sainte-Geneviève on
